Choć listopad nie przypominał siebie, bo nie przyniósł ze sobą ani mrozu, ani śniegu, to ja czekałam i wypatrywałam zimy, aż wreszcie postanowiłam wyjść jej naprzeciw, w górskie, dzikie ostępy… I spotkałam ją, w pełnej krasie… Nareszcie…  

Listopad doprowadził mnie do pewnej granicy wytrzymałości… Chyba sprawdzał mnie, ile jestem w stanie znieść… Ale zrobił to z takim wdziękiem, pięknem i finezją światła i cienia, mgły i słońca, wschodów i zachodów, że mu wybaczam…